استفاده از کابل برق

6 اینچ (15 سانتی متر) قطر بیرونی، کابل های خنک شده با روغن، از طریق سد بزرگ کولی در سراسر. یک مثال از یک کابل سنگین برای انتقال قدرت. آزمایش آتش در سوئد،که نشان دهنده گسترش سریع آتش از طریق سوختن عایق کابل است.این پدیده برای کابل هایی که در برخی از دستگاه ها استفاده می شوند بسیار مهم است.500،000 دور mil (254 mm2) کابل برق تک رسان
کابل های الکتریکی برای اتصال دو یا چند دستگاه استفاده می شوند و انتقال سیگنال های الکتریکی یا قدرت را از یک دستگاه به دستگاه دیگر امکان پذیر می کنند.ارتباطات دور راه از طریق کابل های ارتباطی زیر دریایی انجام می شودکابل های برق برای انتقال انبوه برق جریان متناوب و جریان مستقیم به ویژه با استفاده از کابل ولتاژ بالا استفاده می شوند. کابل های الکتریکی به طور گسترده ای در سیم کشی ساختمان برای روشنایی استفاده می شوند.مدارهای قدرت و کنترل به طور دائم در ساختمان ها نصب شده انداز آنجایی که تمام مدارهای مورد نیاز می توانند در یک زمان در یک کابل نصب شوند، کار نصب در مقایسه با برخی روش های دیگر سیم کشی صرفه جویی می شود.
از نظر فیزیکی، یک کابل الکتریکی مجموعه ای است که شامل یک یا چند رسانا با عایق های خود و صفحه های اختیاری، پوشش های فردی است.حفاظت از مجموعه و پوشش محافظکابل های الکتریکی را می توان با قرار دادن سیم ها انعطاف پذیرتر کرد.سیم های کوچک تر به صورت جداگانه پیچیده یا با هم پیچیده می شوند تا سیم های بزرگتر تولید شوند که انعطاف پذیرتر از سیم های جامد با اندازه مشابه هستند. بسته بندی سیم های کوچک قبل از رشته های متمرکز انعطاف پذیری بیشتری را اضافه می کند. سیم های مس در یک کابل ممکن است برهنه باشند یا ممکن است با یک لایه نازک از فلز دیگر پوشش داده شوند.اغلب قلع اما گاهی اوقات طلاقلع، طلا و نقره نسبت به مس بسیار کمتر به اکسید شدن مبتلا هستند، که ممکن است عمر سیم را افزایش دهد و جوش را آسان تر کند.قوطی کردن همچنین برای تامین روغن بین رشته ها استفاده می شوداز قوطی برای کمک به حذف عایق لاستیکی استفاده می شد. قرار گرفتن محکم در هنگام قرار دادن باعث می شود که کابل قابل گسترش باشد (CBA ?? مانند کابل های تلفن همراه).
در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، کابل های الکتریکی اغلب با استفاده از پارچه، لاستیک یا کاغذ عایق بندی می شدند. امروزه مواد پلاستیکی به طور کلی استفاده می شود.به جز کابل های برق با قابلیت اطمینان بالااولین ترموپلاستیک مورد استفاده، گتا پرچا (یک لاتکس طبیعی) بود که در قرن نوزدهم برای کابل های زیر آب مفید بود.پلاستیک مصنوعی مورد استفاده برای عایق کابل پلی اتیلن بوداين در سال 1930 اختراع شداما تا بعد از جنگ جهانی دوم که در آن یک کابل تلگراف با استفاده از آن در سراسر کانال انگلیسی قرار گرفت برای حمایت از سربازان پس از روز D استفاده نمی شود.[2]
کابل ها را می توان به طور ایمن متصل کرد و سازماندهی کرد، مانند استفاده از ستون، سینی های کابل، پیوندهای کابل یا بند زدن کابل.کابل های انعطاف پذیر یا انعطاف پذیر که در کاربردهای متحرک در داخل حامل های کابل استفاده می شوند می توانند با استفاده از دستگاه های تخفیف تنش یا بند های کابل ثابت شوند.
در فرکانس های بالا، جریان تمایل دارد در امتداد سطح هادی حرکت کند. این به عنوان اثر پوست شناخته می شود.